Een bijzondere dag...

De dagen verstrijken, het weer blijft hetzelfde, er worden waarnemingen gedaan, maar ik zie nog niet alles wat ik zou willen zien. Elke dag op pad, regelmatig zonder een bevredigend resultaat, maar ook dat is onderdeel van dit werk. De kunst is, ook als je niet vindt wat je zoekt, toch te genieten van het buiten zijn en alles wat je wél ziet. Zo zag ik een muisje tussen de stenen achter een heg zitten, totaal niet wat ik zocht, maar toch leuk om even te kijken en op de foto te zetten (zie foto’s). Donderdag werd door Bas, waar ik bij was, een juveniele adder (Vipera berus) gevonden, het duurde even voordat ik deze zag, ook lukte het niet om een mooie foto maken voor het slangetje weg was gekropen. Wel was er een foto van de kop, niet heel duidelijk, maar voldoende om de waarneming te kunnen bevestigen gelukkig.

Ik besef steeds meer dat we al op 4 weken zitten en ik vrij regelmatig vergeet te genieten van de locatie waar ik ben en alles wat ik hier zie, ook als ik niet kan vinden wat ik zoek. We zitten in een geweldige omgeving en zien fantastisch mooie dieren en planten, maar als je deze niet echt zocht, of niet op die locatie, is het lastiger hier van te genieten als tijdens een gewone wandeling in de natuur. Muurhagedissen zijn prachtig, in Nederland zie ik ze nooit, hier op dit moment overal, ze zijn en blijven mooi, maar toch vergeet ik te genieten van elk moment en elk individu. Toch besef ik me maar al te goed dat dit iets is wat ik niet zo vaak, misschien wel nooit, meer mee zal maken, 10 weken midden in de natuur, zonder zorgen aan je kop, zonder drukte om je heen en als enige verplichting uren maken in de natuur.

Zaterdag 29 september was een bijzondere dag, bij een kapelletje, chapelle Saint-Michel een kilometer of 5 lopen vanaf Tigouleix, werd in de buitenlucht een dienst gehouden waar we met Rob naartoe wandelden. Het was bijzonder om te zien dat er zo veel mensen uit de hele commune en omstreken aanwezig waren. Er was weinig van te horen en wat ik hoorde verstond ik niet, ondanks dat was het mooi om te zien en mee te maken. Het leek een heilige mis in een kerk zoals ik deze in Nederland ook ken, maar dan buiten en in een andere taal. Bij de heilige communie, waarbij de hostie wordt uitgereikt, was de keuze aan ons of we hieraan meededen. Ik besloot dit wel te doen, Luc ging met me mee. De anderen wachtten geduldig tot het einde van de heilige mis, waarop een korte processie met het beeld van Saint Michel volgde.

Na de processie begon onze middag door naast de kapel te lunchen, bœuf bourguignon, uiteraard met een paar flessen rode wijn op tafel. Om ons daarna voor te laten stellen aan een aantal mensen, waaronder 2 burgemeesters. Hierna zijn we weer afgedaald om nog even bij de bistro in Saint-Agnant-près-Crocq nog even een drankje te doen. Het was een bijzondere, leuke en gezellige dag, dit zal ik niet snel vergeten.