Op de helft

Het voelt best vreemd, maar we hebben 5 van de 10 weken gehad hier. We zijn al op de helft, we zijn pas op de helft, het is maar hoe je het bekijkt. De vijfde week begon met boodschappen doen, deze keer was ik aan de beurt, en in de avond hadden we een skypegesprek met onze begeleider van school, Wiet van Bragt. Ondanks de niet al te snelle internetverbinding hier en daardoor een haperende docent, hebben we de belangrijkste dingen besproken.

Een hele week in de natuur, waarbij 1 persoon boodschappen moet doen, iedereen een skypegesprek bij moet wonen en verder als enige verplichting hebben de natuur in te gaan. Dat is ondertussen genoeg om de hele groep het gevoel te geven dat we het druk hebben. “Ik heb het druk, want jij moet morgen naar de supermarkt”, pas nadat het wordt gezegd beseffen we dat dat helemaal nergens op slaat, maar zo voelt het hier wel. Langzamerhand hebben we zo weinig te doen buiten dat wat we normaal doen, dat we bij elke kleine verplichting denken het druk te hebben. Toch hebben we hier geen moment dat we ons vervelen omdat we niks te doen hebben en kom ik niet eens toe aan een boek lezen. Best een prettige manier van leven, heel rustig en toch vanalles om handen.

Dinsdag reden we in een redelijk volgepropte auto naar de markt, waar we voor €9,00 een eend (mulard) kochten. Deze hebben we 2 dagen gehouden en verzorgd. Donderdag was het tijd om het dier te slachten. We stonden met Rob nog even stil bij het feit dat we een leven zouden ontnemen, maar dat dit, uiteraard, wel op een respectvolle manier wordt gedaan. Hierna werd de eend geplukt en moesten ingewanden worden verwijderd. Vrijdagavond was het tijd om onze eend boven de kolen te hangen en te braden. Bas en ik sleepten grote stukken hout uit het bos om een goed groot vuur te maken, wat uiteindelijk een stapel warme kolen moest worden. Het gehele gerecht, inclusief gesudderde groenten en gepofte aardappels, werd gemaakt bij het kampvuur. Het kost wat tijd en moeite, maar we hadden dan ook een supermaaltijd aan het vuur, wederom onder een prachtige sterrenhemel.

Ondertussen zit het onderzoek niet helemaal mee, het gaat in ieder geval niet altijd helemaal zoals ik zou willen. Alles wat ik in de bossen zoek voor mijn onderzoek vind ik nog steeds niet of nauwelijks op dit moment, maar natuurlijk wordt er wel degelijk van alles gevonden. Zo werden onder andere in de afgelopen weken 2 adders, 2 ringslangen, een roadkill ringslang en, op een voor deze soort nog onbekende locatie, eenbes gevonden. De gladde slang laat nog op zich wachten, maar ik blijf hopen en vooral zoeken.

Verder staat deze week een beetje in het teken van bezoek, halverwege deze stage krijgen Bas en Rick ouders op bezoek. Dat is natuurlijk een leuk moment waarbij je even kunt laten zien wat je allemaal meemaakt en hoe mooi het gebied is waar je al die weken in woont en werkt. Ook ik kreeg, redelijk onverwacht, bezoek van vrienden, Francien en Ronald. Zij maakten een omweg naar huis om hier een nachtje te blijven slapen. We hebben bij de bistro in Saint-Agnant-près-Crocq gegeten en zijn de volgende ochtend naar Aubusson gereden. Het is erg leuk om tussendoor even weer mensen van thuis te zien en spreken. Mijn bezoek is alweer weg, Bas en Rick hebben nog even. Maar vanaf nu zal het snel gaan, nog (maar) 5 weken, dan is de stage voorbij en kunnen we weer naar huis, mogen we weer naar huis en moeten we weer naar huis. Zoals ik al zei; het is maar hoe je het bekijkt...