Weer terug

De laatste week was ingegaan, redelijk volgepland, want naast het afronden van  er moest nog veel gebeuren voor we terug zouden keren...
Maandag hadden we met de burgemeester afgesproken dat we een weg en berm vrij zouden maken van takken. Gewapend met handzagen gingen we weer aan het werk voor de gemeenschap. Het is misschien niet veel, maar het is prettig toch iets voor de gemeenschap te kunnen betekenen. Na het werk dronken we een glaasje champagne met Jan, Rob en de burgemeester in het gemeentehuis, om daarna nog even een paar glaasjes wijn te drinken in de bistro.

De andere dagen was er naast het onderzoek nog tijd om te vissen, het inventariseren van een poel, het bekijken van een huisje dat te koop staat en natuurlijk alles opruimen en schoonmaken. 

Donderdagavond kwamen de ouders van Bas en Jan op bezoek en hadden we gezamenlijk 'ons laatste avondmaal', met een haan van Rob, door ons gemaakte aardappelgratin, de heerlijke boterboontjes uit de tuin van Rob en Claire en een door Jan geschoten konijn. Dit avondmaal was heerlijk en erg gezellig. Helaas was het de laatste en zouden drie van ons de volgende ochtend vertrekken.

Mijn ouders kwamen vrijdag, samen met Bas en zijn ouders, Rob, Jan en Norma gingen we eten bij de bistro. Nu voelde het pas echt vreemd, onze groep was niet meer compleet, ik zag Norma en jan allebei voor het laatst en morgenvroeg zou ook Bas vertrekken naar Nederland. 

Na een ontbijtje zwaaiden we Bas en zijn ouders uit en ging ik met mijn ouders een beetje rondrijden door de omgeving. We besloten ook nog even boodschappen gaan doen om die avond gezellig bij de haard wat lekkers te pakken. Ook gingen we nog even op bezoek bij Jan om toch nog afscheid te nemen. De dag en avond waren zo voorbij, nu kwam het vertrek toch wel erg dichtbij....

Zondag werd de auto volgeladen, afscheid genomen van Rob en was het tijd voor vertrek. Direct toen we wegreden voelde ik dat ik het miste, toen we ons onderzoeksgebied verlieten was het echt gedaan. Onderweg genoot ik van de mooie omgeving die we nog hadden. Na een lange reis kwamen we aan in Nederland, waar overal licht was, overal geluid en overal drukte. Boven Eindhoven was zelfs heel de lucht blauw, dit kwam door GLOW, toch was het een rare gewaarwording dat ik gisteren nog mijn hand niet eens zag in het donker. Bij het aanzetten van de tv voelde ik me zelfs een beetje misselijk en in de trein de volgende ochtend was alles druk en was het overal druk.

Op het station merkte ik dat ik sneller liep dan nodig was in de hoop de drukte te ontvluchten, hoewel dit natuurlijk niets hielp. Op school wilde ik lopen, bewegen, maar niet zo veel stilzitten. Helaas is dit nu zoals het is, het is niet anders.

Frankrijk, misschien tot later.....