Een bus vol bezoek

Terwijl we in Nederland afgelopen week vakantie gehad zouden hebben, ging onze stage hier gewoon door. We hadden zelfs een hele drukke week, we kregen bezoek van een vmbo-school uit Naaldwijk. Naar dit bezoek keken we al een tijdje uit, weer even wat anders te doen en andere mensen om ons heen. Achteraf gezien was het buiten leuk en gezellig ook erg vermoeiend en af en toe redelijk frustrerend.

Maandagochtend kwam de groep hier aan. Meteen hebben we ons kort voorgesteld en zijn we een rondje in het bos gaan lopen, waarbij bijna direct amfibieën in het bos werden gevonden, waar ik al wekenlang zo goed als tevergeefs naar zoek. Na de lunch maakten we nog een wandeling om kreeftjes, visjes en andere waterbeestjes te vangen in een beekje. Deze dag was na een hele nacht in de bus erg vermoeiend voor de leerlingen. In de avond zochten we nog naar vuursalamanders vanuit de bus, deze vonden we gelukkig ook een paar.

De volgende ochtend vertrokken we naar een geelbuikvuurpaddengebiedje waar we wat opschoningswerkzaamheden zouden gaan uitvoeren met de school, begeleid door dezelfde boswachter van het ONF als waar wij twee keer eerder voor werkten. Hij gaf ons (de stagiairs) nog allemaal een potje jam, een mooi gebaar om aan te geven dat hij ons werk waardeerd. Daarna legde hij aan de school wat dingen uit over het gebied en mochten we in groepjes aan de slag. Ondertussen kwam ook de radio langs voor een interview. Voor ons was het redelijk frustrerend dat een deel van de leerlingen niks deed of andere dingen gingen doen en de leerlingen niet altijd even goed wisten of wilden begrijpen hoe het gereedschap wel en niet gebruikt moest worden. Hoewel dit gedrag misschien redelijk normaal was voor deze leerlingen, schaamde ik me tegenover de boswachter, terwijl ik hier natuurlijk niets aan kon veranderen. 

Dinsdagmiddag bezochten we nog een oud station om daar slangen te zoeken, er werden in totaal 2 aspisadders gezien, verder vonden we hier een aantal bidsprinkhanen en muurhagedissen. Daarna was het tijd om terug naar Tigouleix te rijden en vanaf hier te lopen naar de Bistro in Saint-Agnant-près-Crocq, waar we weer heerlijk konden eten. Terwijl het grootste deel ervoor koos om met de bus terug te gaan naar Tigouleix, liepen we met een aantal gemotiveerde leerlingen door een donker bos terug.

Woensdag stond een trilveengebied op de planning, Bas, Rick en ik gingen mee terwijl Erik en Luc ‘thuis’ bleven voor hun eigen onderzoeken. De groep werd opgesplitst in mensen die naar het water gingen om met het schepnet te scheppen en een groep die slangen ging zoeken aan de bosrand. Samen met een docent liep ik voorop bij het zoeken van de slangen, die we niet vonden. Het was ook al erg warm ondertussen. Ook bij het water merkten ze goed dat het erg droog weer is, nog steeds...

Die middag was er weer een keuze voor de leerlingen; de ene groep ging vissen, de andere groep rivierkreeftjes vangen. Beide voor de natuurvoedingsdag van donderdag. Rick, Bas en ik bleven bij het vissen, helaas werden er maar 3 voorntjes gevangen. In de avond was het tijd voor een nachtwandeling met de groep, waarbij we de halve route door een kat werden gevolgd. De route eindigde bij een kampvuurtje waarop we een worstje konden opwarmen. De kat bleef ons tot thuis volgen en blijkbaar bij een aantal leerlingen in de schuur slapen.

Donderdagochtend mochten de leerlingen uitslapen, daarom ging ik eerst nog even het veld in. Daarna liep ik naar de groep en kwam ik de kat van de avond ervoor weer tegen voor de deur. Hier heb ik nog even mee zitten spelen tot hij werd opgehaald door de eigenaar die blijkbaar wist dat hij ons was gevolgd die nacht. Deze laatste dag voor de school was de natuurvoedingsdag. Iedereen koos wat ze wilden doen of kreeg een onderdeel toegewezen. De leerlingen die nog niet hadden gevist gingen met een docent, de buschauffeur en Rick vissen, hierbij werd gelukkig wel redelijk veel vis gevangen. Bas ging alleen nog wat rivierkreeftjes zoeken, dit leverde helaas dan weer niets op. Erik, Luc en een groepje kinderen hielpen Claire in de keuken. Een docent ging met 2 leerlingen tamme kastanjes en paddenstoelen zoeken. Eetbare paddenstoelen vinden is niet gelukt, ook dat valt een beetje tegen dit jaar. Het laatste groepje liep met mij en Rob naar een boer in de buurt om 2 kippen te vangen voor die avond. 

Terwijl Rob en ik ons daarna bezig hielden met het schoonmaken van de vissen en slachten en schoonmaken van de kippen, werd er door anderen in het bos nog hout gesprokkeld. Het was eigenlijk de bedoeling dat de leerlingen meer zelf zouden doen met de vis en kip, maar hier was nauwelijks animo voor. Een kip plukken werd met een beetje tegenzin nog wel gedaan, maar de ingewanden eruit halen niet. Gelukkig waren er wel een aantal die dit wilden zien en luisterden naar wat er werd verteld over de organen. Toen ik aan de vissen begon, werd ik uit het niets geholpen door een leerling, wat ik natuurlijk erg kon waarderen.

Toen ik klaar was met de vis was de rest al pannenkoeken aan het bakken op het vuur en hingen de kippen al boven de hete kolen. Daarnaast werd er vis gefrituurd in de pan en werden stukken deeg om een stok gedraaid om op deze manier brood te bakken.

Na het eten ruimden de leerlingen alles op en was het tijd om te slapen, aangezien de bus om 6 uur zou vertrekken richting Nederland. Wij bleven nog een hele tijd op met de docenten en speelden een spel onder het genot van een wijntje. Het spel mochten we lenen van de docent zodat we dat de komende weken nog kunnen spelen. 

De volgende ochtend stonden Rick, Erik en ik vroeg op om iedereen nog uit te zwaaien, daarna sliepen we uit. Rick ging ergens met Rob hanen en eenden halen, wij mogen 1 van deze hanen hebben, en een paar boodschappen doen. Erik en ik gingen ondertussen nog even onderzoek doen in het veld, terwijl Luc en Bas besloten het heel rustig aan te doen en nagenoeg niet buiten te komen deze dag. We waren allemaal ook best wel vermoeid na zo’n week.

Nu is het weer rustig, hoewel ik graag dit weekend in de drukte bij de wereldkampioenschappen OCR in Londen had gestaan, kan ik nu alleen af en toe via een livestream kijken wat er gebeurt, als ik daarvoor toevallig even genoeg bereik heb, terwijl niemand van mijn teamleden en andere bekenden hoort hoe ik ze zit aan te moedigen. Ook had ik ondertussen in Nederland gezellig bij een feestje kunnen zitten, maar in plaats daarvan maakten wij gisteren weer lekker buiten op ons vuur wat groenten en een paar kalkoenpoten klaar, om daarna weer in het donker het bos in te gaan in de hoop wat waarnemingen te doen. Ook deze keer vonden we geen amfibieën of reptielen, zoals jammer genoeg heel vaak het geval is. Nog 3 weken, dan zal ik alweer naar huis moeten, al heb ik daar af en toe toch ook wel een beetje zin in...